Lipski, Jan Józef: 1926 in Warschau - 1991 in Warschau lobt das deutsch-polnische Gespräch in Gleiwitz, erwähnt im Artikel „Ausgerechnet in Gleiwitz“ in : Frankfurter Baza osób polskich: Lipski, Jan Józef
Literatura piękna publicystyka literacka i eseje Dwie ojczyzny - dwa patriotyzmy - Jan Józef Lipski ebook Kategoria Tagi Dodał ebook pdf pobierz mobi epub data wydania1983 (data przybliżona) liczba stron25 słowa kluczowehistoria, esej, patriotyzm, megalomania, antysemityzm, nacjonalizm, ksenofobia, naród językpolski Aby uzyskać dostęp do całego serwisu zarejestruj się! Rejestracja jest darmowa i bardzo szybka! Kliknij tutaj aby założyć konto. Trwa to tylko 15 sekund!. Podobne ebooki do Dwie ojczyzny - dwa patriotyzmy - Jan Józef Lipski chomikuj, do pobrania pdf
W szkicach o Falandze i w słynnym eseju «Dwie ojczyzny, dwa patriotyzmy» wskazywał na antysemityzm, jako instrument deprawacji świadomości narodowej przez obóz polityczny wrogi demokracji”. Jak już wspomniano, Lipski pracę nad publikacją poświęconą ideologii „Falangi” rozpoczął w połowie lat 50., w 1960 r.
Momentami debata była zażarta, spierano się o rolę i znaczenie osoby Jana Pawła II w budowaniu patriotyzmu. Pojawił się również Gombrowicz ze swoją „ojczyzną” i „synczyzną” oraz nawiązanie do podziału wokół idei dwóch ojczyzn i dwóch patriotyzmów. Wdebacie zatytułowanej „Polska, ale jaka? Wizja polskości 25 lat po przemianach demokratycznych” udział wzięli: prof. Anna Wolff-Powęska, historyk idei, specjalistka w zakresie stosunków polsko-niemieckich, o. dr Maciej Zięba, teolog i filozof, znawca nauczania Jana Pawła II, a także Janusz Opryński, reżyser teatralny. Spotkanie odbyło się w Teatrze Starym, prowadził o. Tomasz Dostatni OP. Organizatorami były Fundacja Ponad Granicami i Miasto Lublin. W debacie uczestniczyły środowiska akademickie lubelskich uczelni, historycy, duchowni, a także osoby zainteresowane tematyką. Źródło podziału Punktem wyjścia było odniesienie do twórczości Jana Józefa Lipskiego i jego spostrzeżeń na temat ojczyzny i patriotyzmu. Wątek podjęła w debacie prof. Wolff-Powęska. – Jan Józef Lipski – nazywany przez jednych ambasadorem marzeń, przez innych rewizjonistą historycznym, a dzisiaj często zdrajcą narodowym – zwrócił uwagę na problem podziału w naszym postrzeganiu i ocenianiu ojczyzny jako polskości, patriotyzmu i narodu. Różnice są naturalne, ale mniej naturalne jest już to, że te dwie ojczyzny i dwa patriotyzmy stały się źródłem konfliktu. A dzisiaj niemalże wojny międzyplemiennej – mówiła. Prof. Wolff-Powęska zauważyła, że skoro istnieje ojczyzna, to musi istnieć i obczyzna, nie ma „ja”, nie ma „swój” bez obcego. – Należy powiedzieć, że nasze postrzeganie innych, obcych, jest odbiciem naszego spojrzenia na nas samych – dodała. Jak na historyka idei przystało, wyróżniła cztery podstawowe cechy naszego widzenia polskości, które przewijają się na przestrzeni ostatnich 100 lat, a teraz są jej zdaniem jeszcze bardziej aktualne, choć występują nie tylko w polskiej debacie. – Przede wszystkim obsesyjny lęk przed upadkiem wspólnoty, potrzeba poczucia bycia ofiarą, potrzeba bohaterstwa i dominacji oraz istnienia obiektywnego wroga – wyliczała. Zaznaczyła, że nigdy nie ma możliwości stworzenia absolutnej jedności, bo taka idealna wspólnota nigdzie nie istnieje, jest mitem. – Taką jedność oferowały jedynie systemy totalitarne, była to jedność w imię rasy, klasy bądź narodu. Taka jedność wykluczała innych. A dzisiaj wyklucza się z kręgu patriotów tych, którzy nie podzielają jednej, fundamentalnej definicji patriotyzmu czy ojczyzny. Ciągle niestety historia jest instrumentalizowana w dyskursie wokół polskości i wykorzystywana dla celów politycznych – podsumowała. Papieskie lekarstwo Prelegenci, odnosząc się do najnowszych badań socjologicznych, stwierdzili, że nie cenimy tego, co było sukcesem polskiego umysłu i nauki. – Nie doceniamy tego, czego dokonała nasza medycyna, sztuka i literatura. Ciągle zaś w kanonie bohaterów narodowych są niemal wyłącznie powstańcy i uczestnicy wojen – wyjaśniali. O. dr Maciej Zięba podkreślał natomiast, że współczesny spór nie jest wyłącznie zasługą jednej strony sceny politycznej, ale jest generowany nieustannymi prowokacjami jednej i odpowiedziami drugiej. Nawiązał do nauczania Jana Pawła II. – Odpowiedzią zdaniem Wojtyły na nacjonalizmy nie jest walka z patriotyzmem, ale mądry patriotyzm. Papież podkreślał, że patriotyzm jest głęboko zakorzeniony w kształcie rodziny, ojca, matki i narodzin. Widzimy przecież, jakie postawy prezentuje młode pokolenie i na kogo głosowało w ostatnich wyborach. Dzisiaj dokonuje się również redefinicji dziedzictwa „Solidarności”. Ten spór jest wyniszczający, niszczy wspólnotę, a bez wspólnoty nie jest możliwa demokracja. Jestem niestety pesymistą – patrząc w przyszłość Polski i Europy pod kątem wspólnoty A przecież Jan Paweł II zwracał uwagę na potrzebę czerpania z tradycji jagiellońskiej, na konieczność otwarcia się na wielość i pluralizm – mówił o. M. Zięba. Nasza „niewinność” W dalszej kolejności prowadzący debatę, poprosił reżysera Janusza Opryńskiego, by na podstawie kontaktu z literaturą i teatrem zabrał głos w sporze. – Moja wypowiedź będzie bardziej emocjonalna. Żałuję, że teksty Czesława Miłosza są w Polsce tak rzadko czytane. To, co dzisiaj mamy, to efekt naszej przegranej w edukacji. Mamy patriotyzm, często banalny i dziecinny. Wybieramy też niekiedy najprostszy kształt katolicyzmu – stwierdził. Odniósł się również do tzw. polskiej „niewinności”. Bo jako jeden z pierwszych reżyserów w Polsce sięgnął po dramat Tadeusza Różewicza „Do piachu”. – Myślę, że także dziś Różewicz miałby ogromne kłopoty. Poeta przed laty rozpętał piekło swoim dziełem. My nie umiemy sobie poradzić z naszą złożoną historią. Amerykanie świetnie to zrobili, chociażby w kontekście wojny w Wietnamie. U nas jest natomiast lęk, że możemy odebrać sobie bohatera, że go pomniejszymy. Ja chcę czuć się dumny z tego miejsca, ale ja chcę też mieć prawo powiedzieć wszystko o tym miejscu – podsumował reżyser.
Die hier verwendete deutsche Ausgabe findet sich abgedruckt in: Lipski, Jan Józef, Wir müssen uns alles sagen. Essays zur deutsch-polnischen Nachbarschaft, Warschau 1996, S. 185-228. Originaltitel: Dwie ojczyzny – dwa patriotyzmy. Uwagi o megalomanii narodowej i ksenofobii Polaków, zuerst erschienen in Polen (im Untergrund) in: Nowa 144 (Juni 1981) und im Exil in: Kultura 409-10 (1981
Literatura piękna publicystyka literacka i eseje Jan Józef Lipski - Dwie ojczyzny - dwa patriotyzmy ebook Kategoria Tagi Dodał pdf mobi kindle azw3 epub Esej Jana Józefa Lipskiego porusza wrażliwą kwestię megalomanii, ksenofobii i braku obiektywizmu w ocenie własnej historii u Polaków. Praca i przemyślenia Lipskiego są wciąż aktualne. Wydawnictwo:Niezależna Oficyna Wydawnicza NOWA data wydania:1983 (data przybliżona) liczba stron:25 słowa kluczowe:historia , esej , patriotyzm , megalomania , antysemityzm , nacjonalizm , ksenofobia , naród kategoria: publicystyka literacka i eseje język:polski Pliki, komentarze oraz ocenianie dostępne są tylko dla zarejestrowanych użytkowników, zarejestruj się! Rejestracja jest darmowa i bardzo szybka! Kliknij tutaj aby założyć konto. Trwa to tylko 15 sekund!. Komentarze, recenzje i oceny użytkowników Nikt jeszcze nie napisał recenzji ani nie ocenił książki Jan Józef Lipski - Dwie ojczyzny - dwa patriotyzmy Dodaj komentarz Zaloguj się, aby dodać komentarz. Rejestracja jest darmowa i bardzo szybka! Kliknij tutaj, aby założyć konto. Trwa to tylko 15 sekund!. Podobne ebooki do Jan Józef Lipski - Dwie ojczyzny - dwa patriotyzmy chomikuj, do pobrania pdf
Pod tym względem ogromne znaczenie ma jego artykuł pt. „Dwie ojczyzny – dwa patriotyzmy” („Kultura”, Paryż, październik 1981 r.), najważniejsze źródło dla poznania Jana Józefa jako człowieka, publicysty i działacza politycznego.
Nieco później, w 1982 r., esej ukazał się bez skrótów, jako dodatek specjalny wydawanego w Bonn czasopisma „Kontinent”, jednego z najważniejszych intelektualnych głosów tego ruchu na rzecz praw obywatelskich na Zachodzie. Historyk Europy Wschodniej z Moguncji, prof. Gotthold Rhode, napisał do tej broszury wprowadzenie i przypisy. Najpierw jednak ukazał się w czerwcu 1981 r. nakładem polskiego niezależnego wydawnictwa NOWa, potem – w październiku tego samego roku – w najważniejszym czasopiśmie emigracyjnym „Kultura”. Żaden inny tekst Lipskiego nie wywołał tylu gwałtownych reakcji, co „Dwie ojczyzny – dwa patriotyzmy. Uwagi o megalomanii narodowej i ksenofobii Polaków”. Można było pokazać go członkom niemieckiej lewicy (o ile w ogóle wiedzieli, gdzie leży Polska) i powiedzieć: zobaczcie, człowiek ruchu „Solidarności”, agnostyk, socjaldemokrata, występuje przeciw nacjonalizmowi i antysemityzmowi. Można go też było pokazać niemieckim wypędzonym (którzy z zasady wiedzieli, gdzie leży Polska) i powiedzieć: zobaczcie, Polacy krytycznie dyskutują o wygnaniu Niemców. Mniej więcej jednocześnie z ukazaniem się eseju, w czasie I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku, w sierpniu 1981 r., jego uczestnicy uchwalili „Posłanie do robotników Europy Wschodniej”. Przekonywali w nim robotników od Albanii, przez NRD, po Związek Radziecki, że „Solidarność“ „głęboko odczuwa naszą wspólnotę losu”: „Wspieramy tych z Was, którzy zdecydowali się wkroczyć na trudną drogę walki o wolny ruch związków zawodowych”. I jeśli nawet Lipski nie zdecydował się poprzeć tego posłania ze względów taktycznych, by nie „uruchomić wszystkich dzwonków alarmowych” w sferach rządowych, to ten apel do krajów ościennych, jak pisał, był mu „bliski merytorycznie”. Wspólnota losu to fundament, na którym opierał się Lipski, gdy w swoim eseju badał zbiorowe sumienie Polaków i analizował ich stosunek do sąsiednich krajów i do mniejszości narodowych. W czasie, gdy polskie społeczeństwo, uskrzydlone wyborem Karola Wojtyły na papieża, wymusiło zmiany w kraju, przywódcy socjalistycznego „braterstwa” odpowiedzieli na nie demonstracją siły. W tym samym czasie ten intelektualista podjął się zdefiniowania na nowo określeń takich jak ojczyzna i patriotyzm. Jego pytania wyjściowe brzmiały: „Kto to są swoi, a kto obcy!? (…) Czy uważamy się za lepszych - czy tylko za innych, czy sądzimy, że w tej inności jest jakaś szczególna wartość (i jaka?), czy uważamy, że przysługują nam z jakiegoś tytułu szczególne prawa i przywileje, a może obowiązki. (…)Sądzę, że szowinizm, megalomania narodowa, ksenofobia, czyli nienawiść do wszystkiego, co obce, egoizm narodowy - nie dadzą się pogodzić z chrześcijańskim nakazem miłości bliźniego. W przypadku patriotyzmu natomiast jest to możliwe. Patriotyzm jest z miłości - i do miłości ma prowadzić, jakakolwiek inna jego forma jest deformacją etyczną.” Wszelkie informacje opublikowane na DELFI zabrania się publikować na innych portalach internetowych, w mediach papierowych lub w inny sposób rozpowszechniać bez zgody DELFI. Jeśli zgoda DELFI zostanie uzyskana, trzeba obowiązkowo podać DELFI jako źródło.
Jan Józef Lipski, Dwie ojczyzny, dwa patriotyzmy (uwagi o megalomanii narodowej i ksenofobii Polaków). W: Umysł niepodległy. Autobiografia odczytana, Ośrodek Karta, Warszawa 2022, 375. 2. Gazeta Wyborcza z dnia 28 grudnia 2022 r. 3. Jan Józef Lipski, Dwie ojczyzny, dwa patriotyzmy (uwagi o megalomanii narodowej i ksenofobii Polaków).
0% found this document useful (0 votes)116 views14 pagesOriginal TitleDwie ojczyzny, dwa patriotyzmy – Jan Józef LipskiCopyright© Attribution Non-Commercial (BY-NC)Available FormatsPDF, TXT or read online from ScribdShare this documentDid you find this document useful?0% found this document useful (0 votes)116 views14 pagesDwie Ojczyzny, Dwa Patriotyzmy - Jan Józef LipskiOriginal Title:Dwie ojczyzny, dwa patriotyzmy – Jan Józef LipskiJump to Page You are on page 1of 14 You're Reading a Free Preview Pages 6 to 12 are not shown in this preview. Reward Your CuriosityEverything you want to Anywhere. Any Commitment. Cancel anytime.
w sprawie klasztoru sióstr karmelitanek został zmuszony Jan Paweł II, J. J. Lipski, Dwie ojczyzny -dwa patriotyzmy. Uwagi o megalomanii narodowej i ksenofobii Polaków, [w:],Przeciw
Po powrocie do kraju opublikował w drugim obiegu (oraz w paryskiej „Kulturze”) głośną książkę-esej „Dwie ojczyzny – dwa patriotyzmy”. Znalazły się w niej uwagi o megalomanii i ksenofobii narodowej Polaków. Do dziś jest ona używana jako najcięższe wobec niego oskarżenie przez środowiska laickiej prawicy.
Czytaj również: Jan Józef Lipski, człowiek, który mógłby pozszywać lewicę z prawicą . Jego napisana w latach 70. praca Dwie Ojczyzny – dwa patriotyzmy. Uwagi o megalomanii
Summary/Abstract: This article discusses Jan Józef Lipski’s essay Dwie ojczyzny, dwa patriotyzmy [Two Homelands, Two Patriotisms] as a matrix of patriotism. The main question is: will the homeland designed by Lipski accommodate illegitimate identities (woman, gay, peasant) that can be described as “subordinated familiars” (or “internal
qK3h5. 9yr7fsm2q0.pages.dev/919yr7fsm2q0.pages.dev/279yr7fsm2q0.pages.dev/889yr7fsm2q0.pages.dev/829yr7fsm2q0.pages.dev/869yr7fsm2q0.pages.dev/359yr7fsm2q0.pages.dev/669yr7fsm2q0.pages.dev/51
jan józef lipski dwie ojczyzny dwa patriotyzmy